پیچ های لنگر چیست و چگونه طبقه بندی می شوند؟

پیچ های لنگریک اصطلاح کلی برای همه مؤلفه های پس از لنگرگاه است که طیف گسترده ای را پوشش می دهد. با توجه به مواد اولیه مختلف ، آنها به پیچ های لنگر فلزی و پیچ های لنگر غیر فلزی تقسیم می شوند. با توجه به مکانیسم های مختلف لنگر انداختن ، آنها به پیچ های لنگر انبساط ، پیچ های لنگر انبساط ، پیچ و مهره های لنگر پیوند ، پیچ های بتونی ، ناخن ها ، ناخن های بتونی و غیره تقسیم می شوند.

مطالب

شرح مختصر

طبقه بندی

شرح مختصر

پیچ های لنگر (لنگرگاه ها) برای عایق های خارجی از قطعات انبساط و آستین های انبساط یا آستین های انبساط تشکیل شده و به اصطکاک ایجاد شده توسط گسترش یا قفل مکانیکی متکی هستند تا سیستم عایق را به دیواره پایه وصل کنید.

در نصب پانل های عایق دیواری خارجی ، به منظور ایمن تر کردن سیستم ، انواع مختلف پیچ های لنگر (لنگر) ، براکت های فلزی (یا براکت های فلزی فلزی زاویه ای) یا اتصالات اغلب برای کمک به تقویت مطابق با مواد یا نوع نهایی صفحه عایق استفاده می شوند.

پیچ های لنگرگاه های اتصال مکانیکی ویژه ای هستند که برای رفع مش جوش داده شده گالوانیزه گرم ، مش فیبر شیشه ای مقاوم در برابر قلیایی و تابلوی عایق و کمربندهای جداسازی آتش به دیواره پایه استفاده می شوند.

پیچ های لنگر باید از نمرات فولادی با انعطاف پذیری مناسب مانند فولاد Q235 و فولاد Q345 ساخته شود و از فولاد با استحکام بالا نباید استفاده شود. پیچ های لنگر قطعات غیر استاندارد هستند و به دلیل قطر بزرگ آنها ، اغلب از فولاد گرد دور فرآوری شده شبیه به پیچ های درجه C ساخته می شوند و توسط توری های با دقت بالا فرآوری نمی شوند. پیچ های لنگر با پای ستون در معرض اغلب از آجیل مضاعف برای جلوگیری از شل شدن استفاده می کنند.

طبقه بندی

(i) پیچ های لنگر انبساط

پیچ های لنگر انبساط ، که به آن پیچ های انبساط گفته می شود ، از حرکت نسبی مخروط و قطعه انبساط (یا آستین انبساط) استفاده می کنند تا باعث گسترش قطعه گسترش ، تولید و اکستروژن با بتن دیواری سوراخ شود و از طریق اصطکاک شیر برای دستیابی به لنگر انداختن قسمتهای متصل تولید شود. پیچ های لنگر انبساط با توجه به روش های مختلف کنترل نیروی انبساط در حین نصب ، به نوع کنترل گشتاور و نوع کنترل جابجایی تقسیم می شوند. اولی توسط گشتاور کنترل می شود و دومی با جابجایی کنترل می شود.

(ب) پیچ های لنگرگاه سوراخ دار

Hole-enlarging anchor bolts, also known as hole-enlarging bolts or grooved bolts for short, are a component that realizes anchoring of connected parts by regrooving and enlarging the concrete at the bottom of the drilled hole, and using the mechanical interlocking between the concrete pressure-bearing surface formed after the hole enlargement and the expansion head of the anchor bolt. پیچ های لنگرگاه سوراخ دار با توجه به روشهای مختلف بزرگ شدن سوراخ به قبل از ورود به سیستم و خودجوشی تقسیم می شوند. اولی از ابزارهای مخصوص حفاری برای از قبل شستشو و بزرگنمایی سوراخ استفاده می کند. پیچ های لنگر دوم دارای ابزاری هستند و شیارها و سوراخ ها در حین نصب توسط خودشان بریده و بزرگ می شوند و برش و نصب شیار به یکباره تکمیل می شود.

(iii) پیچ و مهره های لنگر

پیچ های لنگر پیوند ، همچنین به عنوان پیچ های پیوند شیمیایی ، یا پیچ های شیمیایی یا پیچ های پیوند دهنده به طور خلاصه شناخته می شوند ، مؤلفه ای هستند که از یک چسب شیمیایی خاص (چسب لنگر) برای اتصال و حلقوی پیچ ها و لوله های داخلی و لوله های داخلی در سوراخ حفر بستر بتونی استفاده می کند ، و به پیوند و قفل شدن بین چسبنده و چسبنده و پیچ و چسبنده می رسد.

(IV) پیچ های لنگر شیمیایی

پیچ های لنگر شیمیایی شامل میله های فولادی و پیچ های طولانی است و یک فناوری اتصال پس از لنگرگاه است که به طور گسترده در صنعت مهندسی کشور من مورد استفاده قرار می گیرد. اصل لنگر انداختن شیمیایی همانند پیوند استپیچ های لنگر، اما لنگرگاه شیمیایی و پیچ های طولانی از نظر طول محدود نیستند ، که شبیه به لنگر انداختن میله های فولادی بتونی در محل است. کنترل حالت خرابی آسان است و به طور کلی به عنوان خرابی فولاد لنگر کنترل می شود. بنابراین ، برای اتصال لنگر انداختن اعضای ساختاری یا اعضای غیر ساختاری با شدت استاتیک و استاتیک ≤8 مناسب است.

(v) پیچ های بتونی

ساختار و مکانیسم لنگر پیچ پیچ های بتونی شبیه به پیچ های چوب است. آنها پیچ های نخ سخت و تیز چاقو هستند که توسط فرآیندهای ویژه چرخانده و خاموش می شوند. هنگام نصب ، ابتدا یک سوراخ مستقیم با دیافراگم کوچکتر از قبل حفر می شود و سپس پیچ پیچ می شود. نیش بین نخ و دیواره بتونی سوراخ برای دستیابی به لنگر قطعات متصل ، یک نیروی کشش ایجاد می کند.

(vi) تیراندازی ناخن

ناخن زدن یک جزء است که از باروت به عنوان نیرویی برای شلیک ناخن های فولادی سخت و سخت ، از جمله پیچ ها ، به بتن استفاده می کند. از درجه حرارت بالا (900 ℃) برای ساختن ناخن های فولادی و بتن به دلیل پخت و پز شیمیایی و بستن برای دستیابی به لنگرگاه های قطعات متصل استفاده می شود.

(vii) چسب لنگر

عملکرد لنگر انداختن پیچ های لنگرگاه شیمیایی و اتصال لنگرگاه عمدتاً به چسب لنگرگاه (همچنین به عنوان چسب ، چسب) و روش ساخت نیز بستگی دارد. بیشترین استفاده از چسب لنگر در کشور من چسب لنگرگاه مبتنی بر اپوکسی است.